علی رغم اینکه در دوران صدر اسلام مسائلی برای حضرت فاطمه پیش آمد که همه می دانیم و همه می دانند، خداوند محبت او را چنان در دل مردم قرار داد که در همه گستره جهان اسلام فاطمه سیده نساء العالمین شد.
یادگار امام گفت: کسی در جامعه ما نمی تواند درک درستی از رفتار عارفانه علی (ع) در جنگ خندق داشته باشد. جامعه امروز ما آمیخته با عصبانیت هایی است که زاییده ندیدن خداست. همه به هم بد می گوییم چون علی وار بلند نمی شویم تا نیتهای خود را پاک کنیم.
حجت الاسلام والمسلمین سید حسن خمینی در مراسم تجدید میثاق مسوولان و کارکنان وزارت جهاد کشاورزی با تبریک میلاد حضرت زهرا (س) و امام خمینی (س) گفت: حسینیه جماران متعلق به امام است روزگاری از این در و دیوارِ کاه گلی و از این فضای محقر، سخن انقلاب و ملت ایران به گوش جهانیان می رسید.
وی با گرامیداشت یاد امام، ‌فرزندان امام و شهدای عظیم الشان انقلاب، به تشریح مبسوط حدیث ضریف « من کان لله و کان الله له » پرداخت و اظهار داشت: کسی  که برای خداست خدا برای اوست. این عبارت دو فراز مهم دارد که در هرکدام از این دو فراز یک دریا سخن است. بزرگترین نمونه آن، عبارت وجود مبارک حضرت پیامبر (ص ) و بعد از آن امیر المومنین و صدیقه زهراست.
سید حسن خمینی با طرح این سوال که چگونه می شود برای خدا بود؟،‌ اظهار داشت: شاید ساده ترین جواب این باشد که انسان سعی کند به دستورات خدا عمل کند محرمات را ترک گوید و واجبات را اجرا کند اما این تنها گام اول است و بیشتر ازآن معامله گران است.
وی افزود: کسی که من کان لله است خودش و همه آنچه را که دارد وقف خدا می کند قصد قربت می کند و بالاتراز خدا هیچ چیزی را در برابر آن نمی بیند.
یادگار امام ادامه داد: من کان لله یعنی کسی که خود را در تجلیات خداوند مستغرق می کند. « من » را نمی بیند از « من » می گذرد. یک قدم بر نفس خود نه، دیگری در کوی دوست.
وی یادآور شد: من کان لله یعنی کسی که تنها خدا را می بیند یعنی زینب کبری، که وقتی از او پرسیدند؛ زمانی که خداوند سر برادرت را برید چه دیدی؟ گفت: مارایت الا جمیلا. چرا؟ چون همه چیز از آن خداست.
سید حسن خمینی خاطر نشان ساخت: من کان لله یعنی کسی که می گوید؛ « افوض امری الی الله » یعنی همه را به خدا تفویض می کند. من کان لله یعنی کسی که وقتی روی سینه عمرو بن عبدود می نشیند عمرو خدو می اندازد بر رویی که ماه سجده آرد پیش او در سجده گاه؛ و علی بلند می شود.
یادگار امام ادامه داد: کسی در جامعه ما نمی تواند درک درستی از رفتار عارفانه علی (ع) در جنگ خندق داشته باشد. جامعه امروز ما آمیخته با عصبانیت هایی است که زاییده ندیدن خداست. همه به هم بد می گوییم چون علی وار بلند نمی شویم تا نیتهای خود را پاک کنیم. من کان لله یعنی کسی که هرچه می بیند خداست و هرجا می رود به مدد خدا می رود و ماتشاء لم یشاء الله. اگر خدا را نخواهید هیچ نمی توانید.
حجت الاسلام والمسلمین سید حسن خمینی به مواعظ عارفانه امام در جماران اشاره کرد و گفت: این حسینیه شاهد است که زبان امام چه مقدار با مردم و جهان از خدا گفت. این در و دیوار شاهد است که چه مقدار خداوند بر امام تفضل کرد که از خدا بگوید. او از خدا گفت چون باتمام وجودش به او ایمان داشت. ما تنها تکرارمی کنیم اگر ذره ای هم از دریای بیکران معرفت در جان ما باشد خدا را شاکریم.
وی به اهمیت تذکر اشاره کرد واظهار داشت: باید به هم تذکر بدهیم این تذکر دادن ها باعث میشود که یادمان باشد جهان را خالقی است خدا نام.
یادگار امام نمونه امروزین اولیا الله را امام دانست و خاطرنشان ساخت: امام آن روزی که بیرق برافراشت برای خدا بود، روزی که به حبس و تبعید رفت برای خدا بود و روزی که مورد اقبال مردم قرار گرفت بخاطر خدا بود. باز هم مقامات بالاتری وجود دارد برای کسی که تنها برای خداست. یکی از این مقامات در آیه کریمه « ان الذین آمنو و عملوالصالحات سیجعل لهم الرحمن ودا » آمده است. خداوند در دل مومنان محبت مردان خدایی را قرار می دهد.
سید حسن خمینی با اشاره به جایگاه عاشورا در جامعه اسلامی به طرح این سوال پرداخت که شور حسینی جامعه ما از چیست؟ اظهار داشت: هزار و سیصد و اندی گذشت اما شور عاشورا در کشور ما فروکش نکرد چون خداوند محبت حسین را در دل مردم جای داده است. هزار سال گذشت از حماسه مجنون، مردم هنوز سیاهپوش اند.
وی افزود: علی رغم اینکه در دوران صدر اسلام مسائلی برای حضرت فاطمه پیش آمد که همه می دانیم و همه می دانند، خداوند محبت او را چنان در دل مردم قرار داد که در همه گستره جهان اسلام فاطمه سیده نساء العالمین شد.
یادگار امام وجود امام را لطف الهی دانست و خاطر نشان ساخت: آیا جز اینست که خداوند به ملت ایران تفضل کرد تا نفس انقلابی امام را در جامعه بدمد؟ نفسی که انقلابی هم در ظاهر جامعه و هم در باطن آن پدید آورد.
وی افزود: این تعبیر رهبر معظم انقلاب خیلی لطیف است که می گویند؛ اگر ما در دوره امام نبودیم و بعدها برای ما تعریف می کردند که همچون انسانی آمد و رفت، غبطه می خوردیم که چرا این انسان را ندیدیم همانطور که غبطه می خوریم که چرا وجود امیر المومنین را ندیدیم.
یادگار امام در پایان گفت: به یقین آیندگان ما چقدر غبطه می خورند که نتوانستند درفضایی تنفس کنند که یکی از عبادالله المخلصین زندگی می کرد. این وظیفه ماست که آیندگان را به آنچه دیده ایم آگاه کنیم اما به هرحال آنها غبطه خواهند خورد که خداوند چه تفضل بزرگی کرد که این نسل چنین فضایی را درک کردند.